Stellenbosch
Blijf op de hoogte en volg Teunis
01 November 2015 | Zuid-Afrika, Stellenbosch
Normaal maak ik aan het eind van de middag mijn verhaaltje van de dag. Voor deze dag dacht ik het na het avondeten te doen, doch aangezien we tijdens het diner in gesprek kwamen met een Hollands stel en de wijn erg lekker was en rijkelijk vloeide, werd het ook aan het einde van deze dag geen dagverslag. Dat wordt nu gedaan op zondag, nadat we net terug zijn van een wijnproeverij-toer. Totaal 11 soorten wijn geproefd, en hoewel er veel van de ingeschonken wijn (halve glazen) niet werd opgedronken ging er alle beetjes bij elkaar toch nog wel aardig wat door het keelgat naar binnen. Dus mocht het volgende allemaal wat warrig overkomen, de oorzaak is bekend.
Zaterdagmorgen, na het op ons eigen terras geserveerde ontbijt, even over negen vertrokken uit Oudtshoorn. Mijn schouder voelde weer redelijk goed aan zodat ik weer achter het stuur zat. De rit van deze dag, voor het grootste deel onder een bewolkte hemel maar met een lekker aangename temperatuur, ging door een landschap waardoor we ons soms in Amerika waanden. We reden een groot deel over de R62 (Route 62) die voor Afrikanen gelijk staat als Route 66 in Amerika. Veel overeenkomsten, beetje zelfde landschap van dorre vlakten met wat struikgewas, soms over een slingerende weg door en over de bergen, soms door een diepe kloof en onderweg een paar dorpjes die veel op de stadjes uit de western-films deden denken. We misten alleen de cowboys en de indianen. Heerlijk rustig en een genot om auto te rijden. Alleen het rijden al is een mooie vakantiebeleving op zich.
Onderweg, werkelijk in de middle of nowhere, bij Ronnies Sex Shop koffie gedronken. Op internet had ik al het een en ander van dit winkeltje, want zo is Ronnie ooit begonnen, gezien. Ronnie startte met zijn winkel om zijn zelfgekweekte producten te verkopen en ging op aanraden van vrienden ook drank en hapjes serveren. Toen vrienden tussen de tekst van Ronnies Shop de woorden Sex schilderden heeft hij dat gewoon laten staan. Dus denk nou niet meteen wat moeten die twee oudjes nu ineens in een sexshop? Het is nu gewoon een leuk cafe-snackbar waar boven de bar honderden bh's van bezoeksters hangen. De wanden zijn onder gekallkt met duizenden namen. Echt je kijkt er je ogen uit in deze inmiddels cult-bar en de koffie smaakt er geweldig.
In Hermanus, waar we vier jaar geleden tientallen walvissen zagen voorbijtrekken hebben we gelunched. Tijdens de lunch werd onze auto op een prentje van de parkeerwacht getrakteerd. Hij stond aan de verkeerde kant van de weg, met zijn neus tegen het verkeer en dat mag niet. Had die auto toch moeten weten. Boete van 500 Rand, ongeveer 33 euro. Toch een dure lunch. Dit keer slechts 2 walvissen gezien, maar deze beleving maakte de boete weer helemaal goed. Toen ik een walvis tijdens zijn sprong uit het water in het vizier van mijn filmcamera had, vergat ik van opwinding op de startknop te drukken. Het was ook zo'n prachtig en indrukwekkend gezicht. Heb daarna nog een paar pogingen gedaan om hem alsnog mooi te filmen. Lukte niet heel erg en heb na een paar pogingen alleen maar staan genieten van de beelden die zich voor mijn ogen afspeelden.
Om 5 uur bij ons B&B in Stellenbosch en om half 8 aan tafel bij een aanbevolen restaurant. Het resultaat, naast dat we daar voor vanavond weer hebben geboekt, is bekend.
Vanmorgen, zondag 1 november, werd ik wakker door het geluid van hard neerkomende regen. Wat voorspeld was is dus uitgekomen, regen! De eerste dag met echt slecht weer was daar. Jammer, maar het is niet anders.
Om 10 uur, toen onze toergids Johan ons kwam halen voor de wijnpreftoer, regende het nog steeds. Het werd dus niet buiten proeven, zoals 4 jaar geleden, doch binnen. Ik was niet erg enthousiast op weg gegaan, maar het werd alles bij elkaar, mede door de gezellig pratende en zelf ook erg reislustige gids, toch leuker dan verwacht.
Tijdens ons bezoek aan de eerste wijnboerderij was het gestopt met regenen en nadat we "thuis" een kop koffie hadden gedronken kwam zelfs de zon weer even te voorschijn om te laten merken dat het toch echt niet voor niets zondag is. Na de eerste zonnestralen dus de schoenen maar weer aangetrokken en de, door de vele aanwezige studenten, levendige en gezellige stad in. De wandeling duurde niet al te lang en de middag eindigde met een "tukkie" op bed.
De avond werd afgesloten in restaurant "Basic Bistro" waar we het weer enorm naar ons zin hadden. Gelachen om een gozer die terwijl hij een Duits stel op de foto zette eerst een selfie maakte en ook gelachen met het personeel. Noemenswaardig is ook dat ik volgens mij voor het eerst in mijn 70 jarige leven mijn toetje niet de baas kon. At ik mijn bordje niet leeg werd de rekening volgens de ober meer dan verdubbeld. Els, die zelf één bolletje ijs had genomen, kon me bij het verorberen van de enorme brownie gelukkig helpen. Bordje leeg, einde goed.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley