weer thuis

Woensdag, 4 november 2015. Laatste dag Kaapstad

Vandaag de laatste dag in Zuid-Afrika. Echt een dag die we gewoon vol moeten maken. Ja, moeten! Het liefst was je na het uitchecken van het hotel zo snel mogelijk het vlIegtuig ingestapt en naar huis gevlogen. Helaas, het vliegen zou zelfs niet eens op woensdag plaats vinden, maar op donderdag 00:25 uur. Echt zin om veel te ondernemen op zo'n laatste dag hadden we niet. Het risico dat we met autopech op de weg zouden komen te staan wilden we de laatste uren niet nemen. Het werd dus zaak deze dag gewoon zien door te komen.

We begonnen de dag met een ontbijt, waar we vandaag echt alle tijd voor namen. Daarna de koffers ingepakt en om kwart voor elf uitgecheckt. We lieten de auto op het beveiligde terrein van het hotel staan en wandelden in een behoorlijk hoge temperatuur van boven de 30 graden de stad in. Het was warm, bijna te warm. Al heel snel een terras gezocht, plekje in de schaduw en aan de koffie. Lekker rekken, want de laatste dag duurt erg lang. Even over de gezellig drukke George Mall geslenterd. Maar ja, Els en Tun zijn nu eenmaal geen stadsmensen en shoppers. Al snel waren we het zat en wandelden we een park in waar we een half uur op een bankje hebben gezeten, lekker in de schaduw voorbijgaande mensen bekijken. Best wel even leuk. Na het park besloten we naar het Waterfront te gaan. Misschien stond daar een verfrissend windje van zee. Viel dus tegen! Het was er net zo warm.

Om de hitte een beetje te ontlopen boekten we een boottochtje. Voor de anderhalf uur durende boottocht waren wij de 2 enige passagiers. Was niet normaal. We hadden plotseling een catamaran onder onze gat met alleen voor ons plezier 3 bemanningsleden. Dat was nog eens luxe. Ik voelde me net Onassis. Begrijp niet waarvan die mensen moeten leven. Ze zullen het op andere tijdstippen waarschijnlijk wel drukker hebben. Ik hoop het wel voor ze.

We zouden misschien robben, dolfijnen en zelfs walvissen kunnen spotten, zei men. Nou, daar geloofden we niet veel van en eerlijk gezegd kon dat ons eigenlijk geen bal schelen. We wilden alleen maar verkoeling zoeken op het water. De verkoeling kregen we. Heerlijk windje! Lekker lui lagen we op de voorplecht. Plotseling steeg onze hartslag omdat we, ook onverwacht voor de bemanning, in de verte walvissen zagen. Te ver weg voor ons, maar er was gelukkig één walvis die ons wel een plezier wilde doen en af en toe even in de buurt van ons kwam opduiken. Zo werd het zowaar nog een heel mooie dag.

In het hotel ons nog wat op kunnen frissen en wat gegeten. Daarna naar het vliegveld, waar we nu zitten te wachten om het vliegtuig in te mogen. Over een uur moeten we in de lucht zijn.

Donderdag, 5 november 2015

We zijn weer thuis. Weer terug op onze thuisbasis Vreeswijk. Terug in het dorpje waar ik geboren en getogen ben. Het dorpje waarnaar ik, ook al is het onderweg nog zo mooi, toch altijd weer terug wil keren. Terug naar familie, vrienden en kennissen. Het dorpje waar ik me thuis voel en toch al na een week weer de reiskriebels krijg en aan nieuwe reisbestemmingen begin te denken. Maar nu even niet. Het was leuk om mijn reis met jullie te mogen delen en om jullie reacties te lezen. Zo, dat was het dan. Volgende keer weer?