yellowstone park

Woensdag, 27-6-2012

Voor ik begon in te tikken wat we vandaag zoal beleefd en gedaan hadden, heb ik eerst alles eens goed moeten overdenken en wat punten op papier moeten zetten. Het was ook zoveel vandaag. We reden en wandelden van het ene punt naar het andere, als het ware van hort naar her.

Laat ik beginnen met te vertellen dat we gisteravond de kachel hebben aangedaan en dat we halverwege de nacht, naast het lange T-shirt ook maar een trainingsbroek en onze sokken hebben aangetrokken. Afzien hoor, vakantie.

Vanmorgen om kwart over 9 op pad. Nou ja, met de camper de weg op. Na 21 mijl bereikten we ons eerste doel van deze dag, het West Thumb Geyser Basin, een gebiedje met veel poolen aan de rand van het Yellowstone meer.
Na een wandeling van een half uur over houten plankieren op weg naar de volgende stop, het Upper Geyser Basin met de overbekende geyser Old Faithfull, die tot 55 meter hoog spuit.
Na een bezoek aan het Visitor Centre, waar we konden zien hoe laat de geysers in het park ongeveer spuiten, waarvan er enkele zijn waar een speling van 2 uur op staat, dus geduld en een beetje geluk hebben. Het spoorboekje gaf aan dat de Old Faithfu ll om 12:03 zou spuiten. Aangezien we om half 12 het Visitor Centre uitkwamen hebben we een half uur gewacht. En ja hoor, met een minuut vertraging deed de geyser zijn kunstje, maar om daar na afloop nu voor te klappen, zoals het 1000 koppige publiek (=schatting) deed, vond ik wat overdreven. Zo moeilijk was het schijnbaar niet, want 90 minuten later zou hij zijn kunstukje weer herhalen en herhalen en herhalen.
Na de Old Faithful een wandeling van 2 km naar de Daisy Geyser die om 13.00 uur zijn stoom en water de lucht in zou gooien. Nu niet voor 1000 koppen, maar voor slechts een 30 a 40. Of ze daarover nou de pest in had weet ik niet, maar ruim een kwartier te vroeg spoot ze haar frustratie de lucht in. Niet zo hoog als de "Oude" maar zeker wel zo mooi.

Daarna een wandeling van 3 km, terug naar het Centre. We liepen, op aanraden van een Duitse die hier al eerder was geweest, langs de Morning Glory Pool, een werkelijk heel mooie pool met kleuren van rood tot diepgroen. Voor we bij het Centre aankwamen liepen we nog langs 10-tallen andere poolen en geysers. Daar naar de Snow Lodge, 1 van de 2 plaatsen in het park waar je kon internetten. Na wat problemen met het intikken van de creditkaartgegevens (had mijn bril in de camper laten liggen) lukte het om de mail te lezen en mijn verslag met foto's op internet te zetten.

Inmiddels was het al bijna 3 uur. De allerhoogste tijd om een hapje te eten. Dat deden we in een soort van Mac Donalds. Best wel eens lekker een hamburger en frietjes. Moet een keer kunnen. Na de lunch naar de Midway Geyser Basin voor vooral de Grand Prismatic Spring, een prachtige pool, met werkelijk de mooiste kleuren. Daarna naar het Lower Geyser Basin voor onder andere de Fountain Paint Pot, een pool met borrelende en spuitende modder.

Na al dat vulkanische gedoe werd het weer eens tijd voor een paar watervallen, t.w. De Firehole Falls en de Gibbon Falls. Even wat anders, maar niet voor lang, want de volgende stop was het Norris Geyser basin, waar een geyser heel spectaculair tot 125 meter hoogte spuit. Alleen het is al weer enige jaren geleden dat dit schouwspel heeft plaatsgehad. Maar ja, je kon nooit weten. Nou, ook vandaag had de "Steamboat" gaan zin. Ook onze zin was over (het was al 6 uur) dus we verlieten al snel de vele stomende en licht spuitende andere geysers. Geysers, borrelende en stomende poolen, we hadden het voor vandaag wel gehad. We wilden zo snel mogelijk naar de camping.

Dat verliep echter niet zo vlot als we dachten. Tot 4x toe een opstopping. Twee keer omdat ieder zijn auto aan de kant van de weg zette of gewoon stil bleef staan omdat er wat "wild" te zien was. Heel ver weg weliswaar, maar wij dachten echt aan een k udde herten. Jammer het bleken een speiciaal soort, eenden of ganzen te zijn. Boeien! De andere 2 opstoppingen waren omdat er een kudde bizons langs de weg graasde en er zelfs bisons op de weg liepen. Dat was wel fijn om te zien. Ik vergat bijna dat we onderweg ook nog een wolf hebben gespot.

Om half 8 pas op de camping. Daar, na gehannes met de afvoer van ons "vuil", de riolering om zo te zeggen, om 8 uur aan ons avondmaal. Hopenlijk niet ons laatste en hopenlijk vannacht niet zo koud. Morgen opnieuw op avontuur in Yellowstone. Maar mag het ietsje minder zijn.

Donderdag, 28-6-2012

Het is op dit moment bijna 9 uur in de avond. Buiten heerst een heerlijke temperatuur, maar we zitten binnen in de camper omdat we buiten lek worden gestoken door de muggen. Wie die dingen heeft uitgevonden, heeft even niet goed opgelet. Die beesten zijn nergens goed voor en geven alleen maar ergernis. Muggen, ook dat is vakantie.

Vandaag iets rustiger aangedaan dan gisteren. Toch bij thuiskomst behoorlijk moe. Weer een flink ritje achter de rug en wat dingen in het Yellowstone Park bekeken. Het rustiger aandoen begon al door een half uur langer op bed te blijven liggen (de afgelopen nacht gelukkig niet zo koud als de nacht er voor), heel rustig te ontbijten en in alle rust de route en bezienswaardigheden voor de komende dag door te nemen. Werkoverleg dus.

Om 10 over 10 op weg. Over de mooie weg langs de Yellowstone rivier waren we al snel bij onze eerste stop, Mud Volcano. De naam zegt het al, vulkanische modder dat borrelend en spetterend uit de aarde komt. Vind ik persoonlijk een mooi schouwspel. Els vond een grot waar veel stroom en een dierlijk gebrom uitkwam het interessantste. De naam van dit natuurverschijnsel was de Dragon Mouth. Na deze 2 natuurwonderen vonden we het genoeg. De rest leek te veel op gisteren. Ja, we zijn inmiddels flink verwende reizigers, die de krenten uit de pap gaan pikken.
Zo ook bij de volgende attractie, de Sulpher Caldron. Alleen twee borrelende modderpoelen vonden we de moeite waard. Dus heel snel verder naar het hoogtepunt van deze dag, de Upper en Lower Falls in de Yellowstone rivier bij Canyon. Via een pad en heel veel trappen kwamen we op een punt bijna onder aan de voet van de Lower Fall. Het zicht op de waterval was indrukwekkend. Door de kracht van het vallende water (94 meter) stegen waterdruppels meters hoog de lucht in en door de zon hing er een permanente regenboog. Eigenlijk met geen pen te beschrijven hoe fraai dit was. Zal ik ook maar niet proberen te doen en gewoon door te gaan naar het uitzichtpunt Artist Point een goede kilometer verder. Vanaf dit uitzichtpunt keek je prachtig over de Grand Canyon of the Yellowstone. Hier zou ik uren hebben kunnen vertoeven en alleen maar kijken naar de heel diep beneden stromende Yellowstone rivier en de vele kleurschakeringen van de canyon. Maar ja, geen tijd genoeg. We hadden nog meer te doen. We zaten tot nu toe aan de zuidkant van de canyon, dus tijd voor de noordkant.
Aan de noordzijde begonnen we met een uitzichtpunt boven de Upperfall. Je zag hier prachtig hoe de rivier zich de afgrond in liet storten. Machtig gezicht en indrukwekkend hoeveel kracht dat water heeft. Na de Upperfall reden we naar de Grand View, waar we even snel nog een blik op de Canyon wierpen en in de camper onze lunch gingen gebruiken. Daar zag ik dat we 2 uitzichtpunten vergeten waren. Ten eerste het uitzichtpunt op de Upperfall en het platform boven de Lowerfall. Morgen misschien op de fiets?

Na de lunch naar de Mammoth Hot Springs, een gebied waar hete waterbronnen laag na laag witte terrassen van afzettingsgesteenten opbouwen. Dankzij de aanwezigheid van bacteriën en mineralen in het water zijn de terrassen versierd met de vreemdste kleurschakeringen. Het Upper Terras deden we op de fiets, wat achteraf misschien niet zo'n goed idee van me was, want er zaten een paar venijnige stijgingen in. Vond Els geloof ik niet echt leuk. Van de vele terrassen waren alleen de noordelijkste en de zuidelijkste het mooist. Het water gaf hier extra kleur en glans. Het midden was inmiddels opgedroogd en lang zo mooi niet meer. Wel een heel goed gevoel aan de terrassen over gehouden.

Tot slot nog een stop bij de Towerfall, een leuke waterval, maar ja het bekende verhaal. We hadden inmiddels al mooiere gezien. Voor we vertrokken voor het laatste stuk naar de camping, eerst een lekker ijsje genomen. Ja inderdaad, weer een cup met dubbele bollen. Hadden voorlopig geen trek in eten meer.

Het laatste stuk van de route ging o.a. Over de Dunraven Pass (2700 m) en was allemachtig prachtig. Onderweg weer een verkeersopstopping omdat iedereen een beer op de foto wilde zetten. Aangezien we niet voor of achteruit konden is Els ook maar even de camper uitgestapt om wat te schieten. Voor alle duidelijkheid, Els schoot geen beer maar plaatjes van de beer. We willen geen dierenbescherming op ons dak, laat dit even duidelijk zijn. Om 7 uur op de camping. Werd dus weer laat eten.

Vrijdag, 29-6-2012

Vandaag een rustdag voor de chauffeur, dus we laten de camper lekker op zijn plaats staan en pakken de fiets. We zijn van plan om de mooi glooiende weg naar Canyon te pakken (langs de Yellowstone rivier) en gewoon kijken hoe ver we komen. Normaal gesproken moet dat geen probleem zijn, maar ja, met de knietjes van Els is altijd weer afwachten. In Teton ging het ook goed, dus waarom vandaag niet? Ik kan nu wel vast vertellen dat het perfect ging.

Onder weer een strakblauwe lucht stapten we om 10 uur op de fiets. In de rugzak o.a. 3 flesjes water, anderhalf flesje appelsap, belegde boterhammen, 2 appels en voor nood, 3 energie repen. Op de fiets nog een bidon met water, dus van de dorst zouden we niet omkomen.
De eerste stop al na een mijl. We wilden het uitzicht filmen vanaf de brug bij het punt waar het Yellowstone Lake overgaat in de Yellowstone rivier. Na dat gedaan te hebben fietsten we in een lekker tempo naar een woeste stroomversnelling in de rivier, die tot dan toe een rustig, bijna traag, stromende rivier was. Watervallen, stroomversnellingen, ik kan er niet genoeg van krijgen. Na flink water gedronken te hebben weer verder.

Bij Sulpher Caldron een stop gemaakt om een paar bizons te filmen tussen de borrelende modderpoelen. Gaaf gezicht. Onderweg waren er toch veel bizons te zien. Stoppen we al niet meer voor. Wel even gestopt voor een grizly beer met twee jongen. Tenminste dat zei men. We zagen wel heel, heel ver weg een dier lopen. Maar wat het was? Je zag het pas echt goed met een verrekijker of een toestel met een telelens. Wij zagen in de verte wel wat lopen, maar als ze hadden gezegd, er lopen twee jonge herten, hadden we het ook geloofd. Dan hebben we de beren in Canada van heel wat dichterbij gezien. Op slechts 2 meter van de auto. Wat dieren betreft (op de bizons na) valt het me toch wat tegen in Yellowstone. Had me daar meer van voorgesteld. Nu ik toch bezig ben. Ik vond het ook een beetje te druk. Maar ja, hoogseizoen. En dat betekent dus, druk op de weg en overvolle parkeerplaatsen bij bezienswaardigheden. Bij de campings overal het bordje "Full". Ben ik blij dat we hier hadden gereserveerd. Van een parkeerplaatsje zoeken hadden we met de fiets geen last.

Zo, we zijn weer terug bij het fietsen. Na een lekker stukje fietsen (laatste mijl wel flink omhoog) kwamen we bij het uitzichtpunt op de Upper Fall. Deze hadden we gisteren gemist. Ook nog wat beelden gemaakt van de canyon en de Lower Fall. Ondanks de geysers, de prachtig gekleurde poolen en andere interessante vulkanische bezienswaardigheden blijft de canyon met zijn watervallen toch onze favoriet van Yellowstone Park.
Na de lunch weer begonnen aan de terugweg. Ietsje zwaarder omdat we nu stroomopwaarts fietsten, maar in het begin wel lekker van de bovenzijde van de canyon, "bergje" af naar een paar meter boven de rivier. Daarna dus weer lekker golven, dus licht omhoog en weer licht omlaag.

Om half vier tot 100 meter voor de camping. Voor we de camping op fietsten eerst een lekker ijsje genomen ( nu 1 bol). Dat hadden we wel verdiend, vonden we zelf. Behoorlijk vroeg voor ons doen kwamen we een kwartiertje later aan bij onze camper. Maar ja, een rustdag is nu eenmaal een rustdag. Ook al fiets je ruim 60 kilometer.

We zitten nu lekker in de zon. Dankzij een lekker windje is het net uit te houden. Hopelijk blijven de muggen nog even weg. Tot nu toe (17:30) was het een heerlijke dag.
Morgen dus opbreken en naar Cody. Ik ben benieuwd wat ons daar te wachten staat.