Kob Inn Resort (Qora River Mouth)
Blijf op de hoogte en volg Teunis
23 Oktober 2015 | Zuid-Afrika, Cintsa Mouth
Woensdag, 21 oktober 2015. Naar Kob Inn Resort
Op deze feestelijke dag (49 jaar getrouwd) reden we na het ontbijt de toegangsweg van ons tijdelijke landgoed Cedar Garden af. Bij het afscheid nemen voelde ik me net een Engelse landlord. Personeel schut de hand en zwaait de Lord uit die op vakantie gaat.
Het was vandaag de langste autorit in Zuid-Afrika voor ons (455 km). De eerste 100 waren de mooiste. Het ging weer bergje op en bergje af. Vele bochten en veel afwisseling door een landschap dat steeds minder groen werd en op een doodstille weg waarop we dachten met hooguit 70 a 80 te kunnen rijden terwijl we, op wat scherpe bochten na, constant boven de 100 konden blijven. Dat schoot dus lekker op. Nu nog even de N2, waar je dus zeker boven de 100 kon. Lekker vroeg bij onze bestemming Kob Inn, zo dachten we. Het liep een beetje anders. Op de drukke weg schoot het niet echt lekker op (vrachtverkeer). Al snel ook 2 keer, vrij kort na elkaar, een stop van een kwartier bij wegwerkzaamheden. Tegenvallertje dus. Tegenvallertjes waren een ook in een paar grote plaatsen waar de N2 dwars doorheen liep. Er was daar door dubbelgeparkeerde auto's en een bonte mengeling van mensen die kriskras door het langzaam rijdende of stilstaande verkeer liepen, haast geen doorkomen aan. In de stad Mthata, hoofdstad van het voormalige Transkei en de geboorteplaats van Nelson Mandela, was de chaos het groots. Op een gegeven moment stonden we tegen de 10 minuten muurvast op een kruising omdat er een vrachtwagen een band stond te verwisselen. Ook dit is dus Afrika.
Toen we eindelijk de N2, die ons naast de drukke plaatsen ook door een droog en golvend landschap, vol met kleine, veelal armoedige dorpjes voerde, af konden voor de laatste 65 km, haalden we opgelucht adem. We waren er bijna. En ook dit viel weer goed tegen. Nadat na 20 kilometer het asfalt plaats maakte voor een weg zonder plaveisel, vol kuilen, bobbels en keien, ging de teller ineens onder de 40. De drie kwartier die we dachten nodig te hebben voor het laatste stuk werd ruim een uur en een kwartiier. Het Resort, waar we veel van hadden verwacht, viel ook wat tegen. Van een resort dat zo ver van de bewoonde wereld af ligt hadden we meer verwacht. Het weer, dat de dag begon met een blauwe lucht en eindigde met een enorme grijs-sluier, werkte daarin ook niet mee. Nee, het zat niet echt mee op onze huwelijksdag. Zitten hier ook zonder internet, dus kunnen we om alle gezonden felicitaties ook niet lezen. Maar gelukkig hebben we hier elkaar nog.
Donderdag, 22 oktober 2015. Dagje Kob Inn
Wat zullen we morgen in godsnaam gaan doen, vroegen we ons gisteravond af. Met het sombere weer van de late namiddag en avond zagen we dat echt even niet zitten. Zwemmen? Met normaal zomerweer al geen optie, laat staan als de zon het laat afweten en de temperatuur niet boven de 20 komt. Gelukkig zag het weer er bij het ontbijt al wat beter uit. Boven de oceaan werd de lucht blauw en kwam de zon er zowaar door. Het weer was ons dus weer goed gezind. In eerste instantie besloten we om een lange wandeling te gaan maken en na de lunch op een mountainbike te stappen. Doch bij het zien van de quad bikes, die je hier ook kunt huren, besloten we een tochtjes op die dingen te gaan maken. Dat alles onder begeleiding van gids Gerard en met nog 2 andere Nederlandse gasten.
Voor het eerst van ons leven op quads. Nou dat was wel even wennen. In het begin dacht ik iedere keer "nu sla ik om" en wilde ik mijn been op de grond zetten om dat tegen te gaan. Niet doen dus, echt foute boel. Gelukkig begon het al snel te wennen en ging het beter. Na een kwartier hadden we het helemaal door. Els reed tegen het eind nog wel een keer een bosje in. Leverde haar een aantal schrammen op haar arm op. Na anderhalf uur rijden over ruw terrein en bijna totalloss van het schudden en sturen kwamen we met een lekker gevoel terug op het Kob Inn Resort. We hadden het toch maar geflikt. Weer wat af van mijn lijst met dingen die ik nog wil doen.
De resterende tijd tot aan de lunch op ons terras wat zitten lezen en zitten genieten van de hoge golven die zich, op 30 meter van ons terras, met veel kracht en lawaai op de rotsen te pletter slaan.
Na de lunch een uur met de mountainbike op pad. Was ook leuk. Dus de dag die we gisteren niet zo zagen zitten werd, ondanks dat de zon er om 4 uur de brui aan gaf, toch nog een heel leuke dag.
Morgen op weg naar een lodge aan zee. Hoop dat ze daar wel Wifi hebben. Hoewel een paar dagen zonder internet best wel lekker relaxed is.
Op deze feestelijke dag (49 jaar getrouwd) reden we na het ontbijt de toegangsweg van ons tijdelijke landgoed Cedar Garden af. Bij het afscheid nemen voelde ik me net een Engelse landlord. Personeel schut de hand en zwaait de Lord uit die op vakantie gaat.
Het was vandaag de langste autorit in Zuid-Afrika voor ons (455 km). De eerste 100 waren de mooiste. Het ging weer bergje op en bergje af. Vele bochten en veel afwisseling door een landschap dat steeds minder groen werd en op een doodstille weg waarop we dachten met hooguit 70 a 80 te kunnen rijden terwijl we, op wat scherpe bochten na, constant boven de 100 konden blijven. Dat schoot dus lekker op. Nu nog even de N2, waar je dus zeker boven de 100 kon. Lekker vroeg bij onze bestemming Kob Inn, zo dachten we. Het liep een beetje anders. Op de drukke weg schoot het niet echt lekker op (vrachtverkeer). Al snel ook 2 keer, vrij kort na elkaar, een stop van een kwartier bij wegwerkzaamheden. Tegenvallertje dus. Tegenvallertjes waren een ook in een paar grote plaatsen waar de N2 dwars doorheen liep. Er was daar door dubbelgeparkeerde auto's en een bonte mengeling van mensen die kriskras door het langzaam rijdende of stilstaande verkeer liepen, haast geen doorkomen aan. In de stad Mthata, hoofdstad van het voormalige Transkei en de geboorteplaats van Nelson Mandela, was de chaos het groots. Op een gegeven moment stonden we tegen de 10 minuten muurvast op een kruising omdat er een vrachtwagen een band stond te verwisselen. Ook dit is dus Afrika.
Toen we eindelijk de N2, die ons naast de drukke plaatsen ook door een droog en golvend landschap, vol met kleine, veelal armoedige dorpjes voerde, af konden voor de laatste 65 km, haalden we opgelucht adem. We waren er bijna. En ook dit viel weer goed tegen. Nadat na 20 kilometer het asfalt plaats maakte voor een weg zonder plaveisel, vol kuilen, bobbels en keien, ging de teller ineens onder de 40. De drie kwartier die we dachten nodig te hebben voor het laatste stuk werd ruim een uur en een kwartiier. Het Resort, waar we veel van hadden verwacht, viel ook wat tegen. Van een resort dat zo ver van de bewoonde wereld af ligt hadden we meer verwacht. Het weer, dat de dag begon met een blauwe lucht en eindigde met een enorme grijs-sluier, werkte daarin ook niet mee. Nee, het zat niet echt mee op onze huwelijksdag. Zitten hier ook zonder internet, dus kunnen we om alle gezonden felicitaties ook niet lezen. Maar gelukkig hebben we hier elkaar nog.
Donderdag, 22 oktober 2015. Dagje Kob Inn
Wat zullen we morgen in godsnaam gaan doen, vroegen we ons gisteravond af. Met het sombere weer van de late namiddag en avond zagen we dat echt even niet zitten. Zwemmen? Met normaal zomerweer al geen optie, laat staan als de zon het laat afweten en de temperatuur niet boven de 20 komt. Gelukkig zag het weer er bij het ontbijt al wat beter uit. Boven de oceaan werd de lucht blauw en kwam de zon er zowaar door. Het weer was ons dus weer goed gezind. In eerste instantie besloten we om een lange wandeling te gaan maken en na de lunch op een mountainbike te stappen. Doch bij het zien van de quad bikes, die je hier ook kunt huren, besloten we een tochtjes op die dingen te gaan maken. Dat alles onder begeleiding van gids Gerard en met nog 2 andere Nederlandse gasten.
Voor het eerst van ons leven op quads. Nou dat was wel even wennen. In het begin dacht ik iedere keer "nu sla ik om" en wilde ik mijn been op de grond zetten om dat tegen te gaan. Niet doen dus, echt foute boel. Gelukkig begon het al snel te wennen en ging het beter. Na een kwartier hadden we het helemaal door. Els reed tegen het eind nog wel een keer een bosje in. Leverde haar een aantal schrammen op haar arm op. Na anderhalf uur rijden over ruw terrein en bijna totalloss van het schudden en sturen kwamen we met een lekker gevoel terug op het Kob Inn Resort. We hadden het toch maar geflikt. Weer wat af van mijn lijst met dingen die ik nog wil doen.
De resterende tijd tot aan de lunch op ons terras wat zitten lezen en zitten genieten van de hoge golven die zich, op 30 meter van ons terras, met veel kracht en lawaai op de rotsen te pletter slaan.
Na de lunch een uur met de mountainbike op pad. Was ook leuk. Dus de dag die we gisteren niet zo zagen zitten werd, ondanks dat de zon er om 4 uur de brui aan gaf, toch nog een heel leuke dag.
Morgen op weg naar een lodge aan zee. Hoop dat ze daar wel Wifi hebben. Hoewel een paar dagen zonder internet best wel lekker relaxed is.
-
23 Oktober 2015 - 16:36
CorenAns:
Hallo Luitjes ; Als eerst ;FELI met Jullie Trouwdag!! Super leuk dat het voor Jullie 2tjes weer zo GEWELDIG Mooi is. Wat een avontuur en wat mooi verwoord!! Jullie hebben Gevlogen --Met De Auto -- Gewandeld -- Gezwommen -- Wanneer gaan Jullie zandhappen op de FIETS!!hahahhaa; De groetjes maar weer en vooral BLIJVEN GENIETEN!! XXXX Ons -
23 Oktober 2015 - 21:43
Wil:
Hartelijk gefeliciteerd met jullie trouwdag,
Wel veel regen lees ik, maar ook wel genieten. Hier in Nederland is het ook alleen maar grijs.
Dus geniet van de wilde dieren in Afrika.
Groetjes Hen en Wil. -
24 Oktober 2015 - 15:00
Rina En Peter:
Alsnog gefeliciteerd. Ben benieuwd wat het volgende is wat er van je lijstje gestreept gaat worden.
Groetjes -
30 Oktober 2015 - 20:23
Teunis De Kruijk:
Hallo zuster Wil, die regen viel best mee hoor. Het was grijs (zeemist) niet nat.
Beste allemaal, bedankt voor de felicitaties voor onze trouwdag. -
31 Oktober 2015 - 16:39
Marga:
Alsnog gefeliciteerd, deze dag zullen jullie niet gauw vergeten met al die tegenslagen. Maar een dag later maakt alles weer goed, hoewel die quad berijden leverde Els schrammetjes op maar die kan wel tegen een stootje, is wel wat anders dan de sportfiets?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
